Η χειρουργική του στόματος έχει ένα ευρύ και αρκετά εξειδικευμένο πεδίο. Παρακάτω αναλύονται τα πιο συχνά απαντώμενα περιστατικά που αντιμετωπίζονται στα ιατρεία μας με τη βοήθεια της Χειρουργικής Στόματος.
Έγκλειστοι &ημιέγκλειστοι φρονιμίτες, έγκλειστοι κυνόδοντες (οι οποίοι με τη συνεργασία της Ορθοδοντικής μπορούν να καταλάβουν τη σωστή θέση στον στόμα), έγκλειστα & υπεράριθμα δόντια, υπολείμματα ριζών & περιακρορριζικές κύστες είναι τα πιο συνηθισμένα περιστατικά που αντιμετωπίζονται στα ιατρεία μας.
Αφαίρεση εγκλείστων ή ημιεγκλείστων φρονιμιτών
Ο φρονιμίτης, δηλαδή ο τρίτος τραπεζίτης, συχνά δεν έχει επαρκή χώρο για να ανατείλει πλήρως και να πάρει τη θέση του μέσα στον οδοντικό φραγμό. Ο ημιέγκλειστος φρονιμίτης δημιουργεί προβλήματα γιατί προκαλεί φλεγμονή στους ιστούς που τον περιβάλλουν (περιστεφανίτιδα), τερηδονισμό του γειτονικού δοντιού, συνεχή τραυματισμό της περιοχής της παρειάς (μάγουλο) κλπ. Υπάρχουν ασθενείς που, με δική τους πρωτοβουλία, καταφεύγουν στη λήψη αντιβίωσης για την αντιμετώπιση των επώδυνων συμπτωμάτων που προκαλεί ένας ημιέγκλειστος φρονιμίτης. Η τακτική αυτή είναι λανθασμένη γιατί προσφέρει προσωρινή μόνο ανακούφιση σ’ ένα το πρόβλημα το οποίο, όμως, επανέρχεται.
Ο φρονιμίτης πρέπει να αφαιρεθεί με μια μικρή χειρουργική επέμβαση με τοπική αναισθησία, με συγκεκριμένη μεθοδολογία, που εξασφαλίζει τη γρήγορη απομάκρυνσή του και την προστασία των γειτονικών ανατομικών μορίων. Η σωστή εκπαίδευση και η εμπειρία του επεμβαίνοντος είναι το κλειδί για την ομαλή διεξαγωγή της επέμβασης και την καλή μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι σε αρκετά νεαρά άτομα παρατηρούμε πλέον την παντελή έλλειψη του φρονιμίτη. Παρατηρείται, δηλαδή, πως στο γενετικό μας κώδικα ίσως και να αρχίζει να εδραιώνεται η πληροφορία ότι ο φρονιμίτης “περισσεύει” στο στόμα του σύγχρονου ανθρώπου.
Παρακολουθήστε το βίντεο με την εμπειρία ενός ασθενούς μετά από την εξαγωγή ενός φρονιμίτη:
Αφαίρεση υπεράρριθμων δοντιών
Υπάρχουν περιστατικά με επιπλέον του φυσιολογικού αριθμού δόντια τόσο στην άνω όσο και την κάτω γνάθο. Τα υπεράριθμα δόντια μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματικά, μπορεί όμως και να δημιουργούν προβλήματα, όπως η παρεμπόδιση της ανατολής παρακείμενων δοντιών ή η πρόκληση επώδυνων συμπτωμάτων λόγω της πίεσης που ασκούν στα γειτονικά ανατομικά μόρια.
Μετά από σωστή κλινική και κυρίως ακτινογραφική μελέτη προσδιορίζεται η θέση του υπεράριθμου δοντιού, καθώς και ο καλύτερος τρόπος χειρουργικής προσπέλασής του (δηλαδή από ποιο σημείο μπορούμε να φτάσουμε πιο εύκολα στο δόντι), και ανάλογα προγραμματίζεται η αφαίρεσή του.
Αφαίρεση υπολειμμάτων ριζών
Κατά τη διάρκεια εξαγωγής ενός δοντιού υπάρχει περίπτωση να σπάσει ένα κομμάτι της ρίζας του μέσα στο φατνίο (η θέση του οστού όπου “εδράζεται” το δόντι). Προκειμένου να αφαιρεθεί αυτό το υπόλειμμα, άλλοτε αρκεί μια αντιμετώπιση με απλούς χειρισμούς και άλλοτε χρειάζεται η συνδρομή της χειρουργικής.
Η χειρουργική συμβάλλει επίσης στην ταχεία απομάκρυνση υπολειμμάτων ριζών, σε περιπτώσεις όπου ένα δόντι έχει καταστραφεί τόσο βαθιά από τερηδόνα με αποτέλεσμα να έχουν απομείνει μόνο οι κατεστραμμένες ρίζες του, οι οποίες είναι συνήθως καλυμμένες σε μεγάλο βαθμό από τα περιβάλλοντα ούλα.
Αποκάλυψη εγκλείστων για ορθοδοντική μετακίνηση
Υπάρχουν περιστατικά στα οποία παρατηρείται η παραμονή ενός ή και περισσοτέρων δοντιών, συνήθως του κυνόδοντα, μέσα στη γνάθο (κάτω από τα ούλα). Αφορμή για να ανακαλύψει το πρόβλημα ο ασθενής είναι η παρατήρηση ότι το αντίστοιχο νεογιλό (παιδικό) δόντι έχει παραμείνει στο στόμα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το συνηθισμένο. Ακτινογραφικά διαπιστώνεται ότι το αντίστοιχο μόνιμο δόντι είναι έγκλειστο και συνήθως με κακή φορά ανατολής. Σε αυτή την περίπτωση η χειρουργική συνεργάζεται με την ορθοδοντική και προσφέρει πολύ καλά αποτελέσματα.
Η χειρουργική αποκάλυψη γίνεται στο πρώτο ραντεβού και ο ορθοδοντικός συμμετέχει στην επέμβαση, ώστε να μπορέσει να τοποθετήσει το “σιδεράκι” στο έγκλειστο δόντι, αλλά και να έχει σαφέστερη εικόνα για τη διαδρομή που θα πρέπει διανύσει ο έγκλειστος μέχρι να λάβει σωστή θέση στον οδοντικό φραγμό. Στη συνέχεια, ασκούνται ελκτικές δυνάμεις μέσω του ορθοδοντικού αγκίστρου και το έγκλειστο δόντι αναδύεται σιγά σιγά και καθοδηγείται με τους κατάλληλους ορθοδοντικούς χειρισμούς στην επιθυμητή θέση.
Αφαίρεση περιακρορριζικής κύστης-ακρορριζεκτομή
Κατά τη νέκρωση ενός δοντιού, νεκρά κύτταρα του οδοντικού πολφού (του νεύρου) παραμένουν μαζί με μικρόβια στην εσωτερική κοιλότητα της ρίζας του δοντιού. Εάν το μικροβιακό αυτό φορτίο διαχυθεί έξω από την κοιλότητα της ρίζας του δοντιού, δημιουργείται φλεγμονή. Η φλεγμονή αυτή ονομάζεται περιακρορριζική κύστη, διότι περιβάλλει τη ρίζα του δοντιού. Εάν μετά την ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) δεν έχει αποστειρωθεί επαρκώς η μολυσμένη ρίζα και η φλεγμονή συνεχίζει να υπάρχει, η λύση για την άρση της βλάβης είναι η ακρορριζεκτομή.
Η ακρορριζεκτομή είναι μια μικρή χειρουργική επέμβαση, που έχει ως σκοπό την απομάκρυνση της κύστης και τον καθαρισμό της περιοχής που αυτή κατελάμβανε, καθώς και την αποκοπή του άκρου της ρίζας του μολυσμένου δοντιού. Ο επιμελής καθαρισμός είναι πολύ σημαντικός, ώστε να μπορέσει ο οργανισμός να αναλάβει την επούλωση της περιοχής, δηλαδή την πλήρωση του οστικού ελλείμματος με οστικά κύτταρα. Στις περιπτώσεις που το οστικό έλλειμμα που παραμένει μετά τον καθαρισμό της περιοχής θεωρείται πολύ μεγάλο, καταφεύγουμε στη χρήση οστικών μοσχευμάτων ώστε να υποβοηθήσουμε την οστική αναγέννηση.